Ljudi možda žive u antropocenu, ali ih to ne dotiče na isti način. Kako bi antropocen izgledao da istraživači, umjesto potrage za njegovim ostacima u geosferi, tragove traže u organosferi, u ekologijama ljudi isprepletenih s okolinom? Posmatrajući tu utjelovljenu stratigrafiju moći i toksičnosti, otkrivamo ne antropocen nego otpadocen.

„Pošto se u otpadocenu ne radi o materijalnim stvarima nego o društveno ekološkim odnosima činjenja nekoga/nečega odstranjivim, kao koncept otpadocen istovremeno preispituje neke osnovne posledice mejnstrim narativa antropocena. On, na primjer, implicira da ekološku krizu nisu stvorile emisije CO2 nego društveno-ekološki odnosi koji te emisije proizvode” (Armijero 2023: 32).

Nametanje otpadnih odnosa subalternim, ljudskim i više-nego-ljudskim zajednicama implicira konstrukciju toksičnih ekologija, sačinjenih od tvari i narativa koji zagađuju. I dok je svaki trag takvih otpadnih odnosa sistematski izbrisan iz službenih izvještaja, u tkivu, u krvi i ćelijama ispisuje se druga vrsta priče. Krećući se između Napulja (Italija) i Agbogbloshie (Gana), naučne fantastike i izbijanja epidemije, ova knjiga svoje čitaoce i čitateljice vodi u probavni trakt otpadocena, ali ukazuje i na prakse podruštvljavanja koje ga demontiraju.

Povodom prevoda knjige Marka Armijera Wasteocene: Stories from the Global Dump (Cambridge University Press, 2021), CritcLab IFDT i SolidCareLab IFDT organizuju seminar o knjizi Otpadocen: priče sa globalne deponije (Rosa-Luxemburg-Stiftung – ured u Bosni i Hercegovini, 2023).

Marco Armiero je Icrea istraživački profesor na Institutu za istoriju nauke, Autonomnog univerziteta u Barseloni. Od 2019. godine je predsednik Evropskog društva za ekološku istoriju. Iako je primarno u ovoj oblasti, razvio je transdisciplinarni istraživački program koji spaja ekološku istoriju sa političkom ekologijom i ekološkom humanistikom. Od 2013. do 2022. bio je direktor Laboratorije za ekološku humanistiku u Stokholmu, koja je postala globalni akter u ovoj oblasti naučno-istraživačkog rada. Njegov rad pokriva sledeće teme: nacionalizacija prirode, migracije i ekologija, te ekološka pravda. Svojim istraživanjima doprineo je povezivanju ekološke humanistike i političke ekologije.

Učesnici:

• Vera Mevorah, Institut za filozofiju i društvenu teoriju, Univerzitet u Beogradu (moderatorka)
• Marko Armijero, Institut za istoriju nauke, Autonomni univerzitet u Barseloni (autor)
• Damir Arsenijević, Univerzitet u Tuzli
• Andrija Filipović, Fakultet za medije i komunikacije, Univerzitet Singidunum
• Marjan Ivković, Institut za filozofiju i društvenu teoriju, Univerzitet u Beogradu
• Vukan Marković, Institut za filozofiju i društvenu teoriju, Univerzitet u Beogradu

Događaj će biti na engleskom jeziku se može pratiti i onlajn putem zoom linka.