Rođen je 1964. u Beogradu. Nakon osnovnih i magistarskih studija filozofije na Beogradskom univerzitetu, usavršavao se na Ecole des Hautes Etudes en Sciences Sociales u Parizu i doktorirao je na Univerzitetu Pariz-Nanter na temi „(Poslednji) rat i institucija filozofije“ (2003). Glavne oblasti njegovog istraživanja su politička filozofija, fenomenologija, filozofija prava, filozofija arhitekture i grada, socijalna ontologija i jevrejska politička tradicija. Predavao je na Univerzitetu Kornel, Univerzitetu u Aberdenu, Univerzitetu u Beogradu, Univerzitetu u Maćerati, Uralskom federalnom univerzitetu u Jekaterinburgu. Od 2011. do 2019. bio je direktor Instituta za filozofiju i društvenu teoriju. Od 2009. godine direktor je Centra za etiku, pravo i primenjenu filozofiju (CELAP), od 2013. Centra za napredne studije jugoistočne Evrope Sveučilišta u Rijeci (CAS SEE), a od 2020. i predsednik Instituta za demokratski angažman jugoistočne Evrope (IDESE). Prevođen je na engleski, italijanski, nemački, španski, francuski, ruski, mađarski, portugalski jezik.
Monografije: Prijatelj – Neprijatelj. Carl Schmitt i Jacques Derrida, 1995; Nasilje. Figure suverenosti, 2007; Provokacije. Provocatio: vokativ, ius, revolucija, 2008; Granica, znanje, žrtvovanje. O poslednjem ratu, 2009; Homeopatije: horror autotoxicus: o nasilju i hipohondriji: Kant, Hegel, Rosenzweig, Levinas, Derrida, 2009; Sila i oblici rata. Heroj, Mesija, revolucionar, nostalgičar, gusar…“, 2012; Violenza e Messianismo, 2014 (fr. 2015; rus. 2017; eng. 2018); O institucionalnom delovanju. Kako je moguće ispravno raditi, pisati, hodati, disati, živeti zajedno?, 2016.