Rođen je 18. oktobra 1931. godine u Kragujevcu, gde je završio osnovnu školu i gimnaziju. Bio je urednik lista “Student” i pokretač i glavni urednik časopisa “Gledišta” na Beogradskom univerzitetu. Diplomirao je filozofiju na Filozofskom fakultetu Univerziteta u Beogradu 1955. godine. Na istom fakultetu je doktorirao filozofiju 1962, sa temom „Savremena metaetika“, i predavao Etiku od 1957. do 1974. godine. Nastavom i naučnim spisima, dao je temeljan i nezastariv doprinos izučavanju metaetike i savremenih pravaca u etici.
Bio je glavnu urednik časopisa “Filozofija”, član redakcije “Praxisa” i član Saveta Korčulanske letnje škole. Od 1970. do 1974. godine bio je predsednik Filozofskog društva Srbije. Radio je kao gostujući profesor na univerzitetima u Sjedinjenim Državama, Nemačkoj, Velikoj Britaniji, Austriji i Indiji. Radio je kao glavni i odgovorni urednik časopisa Praxis International, Oksford, Velika Britanija (1987–1990). Izabran je 1977. za člana pariskog Međunarodnog instituta za filozofiju. Uvršten je u izdanje Biographical Dictionary of Twentieth Century Philosophers 1996, zajedno s Branislavom Petronijevićem i Mihailom Markovićem iz Srbije. Od 1996. bio je član Akademije za humanistička istraživanja iz Moskve.
Kao deo disidentske grupe filozofa okupljenih oko “Praxisa”, koji su obeleženi kao politički inspiratori studentskih demonstracija 1968, došao je pod udar posebnog zakona Skupštine Srbije kojim je, sa sedmoro kolega, udaljen sa Filozofskog fakulteta januara 1975. Početkom devedesetih godina dvadesetog veka vraćen je na Univerzitet. Od 1994. do 2000. bio je direktor Instituta za filozofiju i društvenu teoriju. Osnivač je i predsednik Srpsko-američkog centra u Beogradu, koji je kasnije prerastao u Centar za nacionalnu strategiju. Od 15. juna 1992. do 31. maja 1993. bio je specijalni savetnik Dobrice Ćosića, tadašnjeg predsednika Savezne Republike Jugoslavije. Bio je član Komisije za istinu i pomirenje, koju je formirao nekadašnji predsednik Savezne Republike Jugoslavije Vojislav Koštunica, i član Spoljnopolitičkog saveta pri Ministarstvu inostranih poslova Srbije.
U penziju je otišao početkom 2001, a preminuo je u Beogradu 7. maja 2010.
Knjige: Savremena metaetika, 1964; Između ideala i stvarnosti, 1969; Od marksizma do etatizma sa ljudskim licem, 1987; Istorija i partijska svest, 1988; Autoritet bez vlasti: Dobrica Ćosić kao šef države, 1993; Propast komunizma i razbijanje Jugoslavije, 1995; Na srpskom delu Titonika, 2000; Marksistička kritika komunizma, 2006.