U svom Manifestu nadrealizma Breton piše: „Ja verujem u buduće razrešenje tih dvaju stanja, prividno toliko protivurečnih, stanja sna i jave, u neku vrstu apsolutne realnosti, nadrealnosti, ako se tako može reći“. Ako prihvatimo ovu ideju o „razrešenju“, o apsolutnoj realnosti, onda je postojanje onog čudesnog u nadrealističkim praksama moguće sve dotle dok postoji um koji će to čudesno doživeti kao takvo. Nasuprot ovome, fikcija (ficcioun) označava ono što je zamišljeno u umu, tj. izmišljeno ili čak, ako se oslonimo na značenje starofrancuskog ficcion, prikrivanje i lukavstvo koje konstituiše izum, izmišljotinu. Reč je, dakle, o insistiranju na razlici koju nadrealizam nastoji da poništi.

Kroz jukstapoziciju fikcije i apsolutne realnosti, tehnologiji se može pristupiti kao polju unutar koga je moguće uporediti ili čak povezati ove različite koncepcije. Da li fikcija postaje mehanizam nadrealizma? Na koji način fikcija omogućava nadrealno? Da li je uopšte ova veza moguća? Relacije koje se pojavljuju u ovim pitanjima mogu se proglasiti kao ključnim za razmišljanje o tehnologiji, budući da rekonstruišu problem statusa uma u proizvodnji nečeg realno novog.

Fokusirajući se na ovaj problem, seminar se oslanja na dve specifične biografske studije – Leonarda da Vinčija i Nikole Tesle, koje će u svojim gostujućim izlaganjima predstaviti Alexander Neuwahl i Branimir Jovanović, istraživača iz čije je međusobne saradnje potekla ideja o povezivanju dvojice genija svetske istorije. Kroz kratku studiju njihovog stvaralaštva seminar nastoji da otvori pitanje subjekta u tehnološkom stvaranju.

Alexander Neuwahl je stručnjak u oblasti dizajna i komunikacija. Od 1996. radi sa muzejom Vinči na stvaranju naučnih i istorijskih sadržaja, na dizajnu novih eksponata muzeja i kreiranju multimedijalnih ruta. Učestvovao je u dizajniranju i stvaranju Leonardovih izložbi širom Evrope. Aktivni je promoter upotrebe trodimenzionalne rekonstrukcije tehnike kao istorijsko-naučnog istraživačkog sredstva.

Branimir Jovanović je skoro ceo istraživački i naučni rad posvetio razumevanju ličnosti i dela Nikole Tesle. Diplomirao je na Mašinskom fakultetu u Beogradu sa temom „Teslin doprinos razvoju vazduhoplovstva“, magistrirao je na Filozofskom fakultetu u Zagrebu iz oblasti istorije i filozofije nauke o Teslinom mehaničkom oscilatoru, a doktorirao na matičnom Mašinskom fakultetu u Beogradu sa temom „Teslin doprinos metodologiji istraživanja u mašinstvu“. Autor je brojnih stručnih i naučnih radova, knjiga i predavanja iz oblasti istorije nauke, posebno o Teslinim doprinosima. Od 2019. godine predsednik je Fondacije Nikola Tesla, osnovane u Njujorku, sa sedištem u Majamiju.