Prosvetiteljstvo osamnaestog veka i dalje je relevantno i u dvadesetprvom veku. Ono funkcioniše kao humani društveni orijentir u svetu koji je ispao iz koloseka. Pružanje takve društvene orijentacije uvek je bio glavni cilj prosvetiteljstva – pri čemu je ono u svakom trenutku bilo izloženo fundamentalnoj kritici. Potencijal prosvetiteljstva da društvu daje smernice u vremenima kriza, ratova i terorizma razvijao se upravo u kontekstu ovakve kritike. Volfgang Šmale prati ovaj istorijski proces od ranog devetnaestog veka, s posebnim osvrtom na intelektualce od Hegela do Fukoa i Džonatana I. Izraela. Služeći se metodologijom digitalne humanistike, analizira prosvetiteljstvo sa globalnoistorijskog aspekta.

Volfgang Šmale (1956) nemački je istoričar. Bio je profesor moderne istorije na Institutu za istoriju Univerziteta u Beču (Austrija). Član je Evropske akademije nauka i umetnosti (Salcburg), Academia Europaea (London) i naučnog savetodavnog odbora Kuće evropske istorije u Briselu, institucije Evropskog parlamenta. Poznat je po svojim publikacijama o francuskoj istoriji, istoriji Evrope, istoriji ljudskih prava, istoriji muškosti. Takođe je stručnjak za digitalne humanističke nauke. Uredio je obimni priručnik o istoriji školskog obrazovanja u Evropi u doba prosvetiteljstva. Bio je to prvi priručnik koji je pokrio celu Evropu. Clio je na srpskom jeziku objavio njegove knjige Istorija evropske ideje (2003), Istorija muškosti (2011), Šta će biti sa Evropskom unijom? (2019) i Istorija modernog prosvetiteljstva (2024).

Učesnici: Igor Cvejić (IFDT), Đorđe Hristov (IFDT), Ivan Ejub Kostić (IFDT), Predrag Krstić (IFDT), Slobodan Marković (Fakulet političkih nauka, Univerzitet u Beogradu), Olga Nikolić (IFDT), Dragan Prole (Filozofski fakultet, Univerzitet u Novom Sadu), Milan Ristović (Filozofski fakultet, Univerzitet u Beogradu), Nataša Šmelc (IFDT) i autor.