Knjiga O čemu govorimo kad govorimo o (post)istini uverljivo demonstrira ne samo da je razumevanje i položaj „istine“ uvek istorijski i kulturno kontekstualizovan, nego i da sama istina ima svoju istoriju, istoriju svojih afirmacija i svojih opovrgavanja. Njen sadašnji momenat pregledno se pojavljuje tek s obzirom na tu istorijsku svest. Posle svih iskustava, duhovnih i onim drugih, sa apoteozom i sa kritikom jedne Istine, i mi danas živimo, kao što su i mnoga druga razdoblja, u zdvojenom odnosu prema istini: ona može biti i surovi Bog Starog Zaveta ukoliko je propisuju oni koji su uvereni da su u njenom suverenom posedu, kao što i odustajanje od nje i njeno iznošenje na bezdušno tržište medijskih proizvoda može biti preskupa cena koja se plaća u moneti gubitka svakog standarda, svake pouzdanosti i svakog poverenja.