Zbornik se bavi (skorašnjim) fenomenom otetih institucija, ali ne iz ugla potrebe za neotuđivim i samostalnim institucijama zarad dosezanja izvesnog cilja, već kao svojevrsnim simptomom gubljenja kapaciteta same društvenosti. Sa tim u cilju, na sistematičan način i u lokalnom kontekstu razmatra se (naša) institucionalna realnost. Tekstovi uzimaju u obzir različite perspektive sagledavanja ovog fenomena (poput uzurpacije institucija od strane elite ili onih na centralnim pozicijama unutar vladajuće partije, kao i percepcije (ne)moći institucija koja se ogleda u nespremnosti građana da se oslone na njihov rad), analizirajući pritom i određene diskurse koji prate i potpomažu ove procese. Strukturalno, zbornik je podeljen na dve celine koji sadrže kako naučne analize, tako i vinjete koje služe kao primeri ili ilustracije samog procesa otuđivanja institucija. U prvom delu, pod nazivom „Otuđenost institucija ili institucionalizacija otuđenosti“, razmatraju se uslovi i uzroci različitih modaliteta otuđivanja, dok drugi deo, naslovljen „Otuđene institucije i ugroženi domeni javne sfere“ mapira i objašnjava konkretne instance ugroženosti institucionalne stvarnosti.