Autor u ovoj knjizi polazi od toga da je marksizam (ili možda pre marksizmi) legitimno gledište koje ima svoju tradiciju, mesto i ulogu. Osnovno pitanje spora o kome je reč je da li marksistička estetika postoji ili ne, tj. da li je moguća, ali je posredno reč o pitanju autonomije umetnosti. U skaldu sa tim, autor razmatra gledišta marksista koji veruju u mogućnost marksističke estetike, onih koji je osporavaju, kao i nemarksista koji smatraju da je estetika o kojoj je reč moguća i onih koji je negiraju. Sa druge strane, knjiga se bavi pitanjem da li je moguća marksistička umetnička kritika, kao i da li je ista zavisna od marksističke estetike.