U ovom tekstu je analizirana pozicija i potencijal podstandardnih romskih naselja da budu učesnici pravedne energetske tranzicije i time umanje rizik od energetskog siromaštva, kako bi se unapredio kvalitet života stanovnika podstandardnih romskih naselja. Srbija se nalazi pred novom tranzicijom, koja će ovog puta biti energetska, što podrazumeva prelazak iz sistema u kome se za proizvodnju energije dominantno koriste neobnovljivi izvori u sistem koji je zasnovan na korišćenju obnovljivih izvora energije. Iskustva ekonomske tranzicije govore da je broj „gubitnika“ ove tranzicije bio značajno veći nego broj onih koji su iz ekonomske tranzicije profitirali. Da se takva situacija ne bi ponovila i sa energetskom tranzicijom, neophodno je u njenu implementaciju uvesti pravednost i socijalnu osetljivost, kako bi se zaštitili najsiromašniji građani koji se nalaze u riziku od energetskog siromaštva, a koji su potencijalni gubitnici energetske tranzicije. Ukoliko se realizuje pravovremeno i uz socijalnu osetljivost, pravedna energetska tranzicija bi mogla omogućiti prelazak na obnovljive izvore energije i time umanjenje efekta klimatskih promena, uz unapređenje kvaliteta života svih ljudi sa naglaskom na one koji se nalaze u najmarginalizovanijim pozicijama.