Ulrih Bek (Ulrich Beck) bio je jedan od najznačajnijih sociologa današnjice. Idejom o rizičnom društvu – kasnije svetskom rizičnom društvu – obeležio je savremenu društvenu teoriju, a njegovi poslednji radovi su uglavnom posvećeni pitanjima procesa evropeizacije i izgradnje kosmopolitske Evrope. Bek je predavao sociologiju na Institutu za sociologiju Univerziteta Ludvig-Maksimilijan u Minhenu, bio je gostujući profesor na Londonskoj školi za ekonomiju i političke nauke i u Fondaciji Maison des Sciences de l’Homme (Pariz). Autor je dvadesetak knjiga. Četiri Bekove knjige, Rizično društvo: u susret novoj moderni (Filip Višnjić, 2001 [1986]), Svetsko rizično društvo: u potrazi za izgubljenom sigurnošću (Akademska knjiga, 2011 [2007]), Kosmopolitska Evropa (Megatrend Univerzitet, 2012 [2004]) i Nemačka Evropa (Megatrend Univerzitet, 2013 [2012]) – prevedene su na više od deset svetskih jezika. Jednako poznate i uticajne su i knjige The Normal Chaos of Love (with Elisabeth Beck-Gernsheim, Polity Press/Blackwell, 1995 [1990]), Ecological Politics in an Age of Risk (Polity Press/Blackwell, 1995 [1988]), The Reinvention of Politics: Rethinking Modernity in the Social Global Order (Polity Press/Blackwell, 1997 [1993]), Democracy without Enemies (Polity Press/Blackwell, 1998 [1995]), What is Globalization? (Polity Press/Blackwell, 2000 [1997]), The Brave New World of Work (Polity Press/Blackwell, 2000 [1999]), Individualization (sa E. Beck-Gernsheim, Sage Publications, 2002), Power in the Global Age: A New Global Political Economy (Polity Press, 2005 [2002]), Cosmopolitan Vision (Polity Press, 2006 [2004], Distant Love (with E. Beck-Gernsheim, Polity Press, 2014 [2011]).
